Program - Festiwal Dialog

17 października

2009-09-28 12:53:27

17.10.2017

Teatr Polski - Scena im. J. Grzegorzewskiego

nicht schlafen

reż. Alain Platel

les ballets C de la B

Gandawa, Belgia

 

17.10.2017

Wrocławski Teatr Współczesny - Scena na Strychu

Jeden gest

reż. Wojtek Ziemilski

Nowy Teatr w Warszawie

Warszawa, Polska

 

17.10.2017

Teatr Polski - Scena na Świebodzkim

MDLSX 

reż. Enrico Casagrande, Daniela Nicolo

Motus

Rimini, Włochy

WYDARZENIA TOWARZYSZĄCE

17.10 | 16:00 | Barbara, ul. Świdnicka 8B
Dialogu nie będzie? O sytuacji w polskim teatrze | debata

uczestnicy: Agata Adamiecka-Sitek (Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego), Anna Augustynowicz (Teatr Współczesny w Szczecinie), Edwin Bendyk (tygodnik „Polityka”), Magdalena Chlasta-Dzięciołowska (Stowarzyszenie Widzów Teatrów Publicznych), Jan Klata (reżyser), Dariusz Kosiński (Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego), Marek Mikos (Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie)
prowadzenie: Tomasz Plata (Akademia Teatralna w Warszawie)
wstęp wolny
język: PL / ENG

SPOTKANIA

17.10 | 12:00 | Barbara, ul. Świdnicka 8B
Jak zostać wrogiem ludu? | spotkanie wokół spektaklu Wróg ludu

goście: Olga Tokarczuk, Jan Klata
prowadzenie: Mike Urbaniak
wstęp wolny | język: PL / ENG

Warsztaty i wykłady

17.10 | 10:00-12:00, 14:00-16:00 | PWST, Sala Czarna | ul. Braniborska 59
Out and In C de la B | warsztaty taneczne z Quan Bui Ngoc
czas trwania: 240 min | wstęp wolny | liczba miejsc ograniczona | zapisy: www.dialogfestival.pl

Instalacja

17.10 | 12:00-22:00 | start o każdej pełnej godzinie | IP Studio | ul. Ruska 46A/8
Nieśmiałość koron drzew | instalacja sensualna, IP Group


nicht schlafen

Grupa mężczyzn gromadzi się wokół drewnianego ołtarza, na którym leżą trzy martwe konie, aby spełnić rytuał. Kim oni są? Z jakiego świata po katastrofie pochodzą? Kim jest znajdująca się pośród nich kobieta? Czy zostanie złożona w ofierze na ołtarzu ich upadającej męskości? To tylko niektóre pytania, które pojawiają się w trakcie oglądania najnowszego spektaklu Alaina Platela. W tej apokaliptycznej wizji współczesności toczy się nieustanna walka nie tylko o przestrzeń życiową, ale także o własne miejsce w nowej, tworzącej się właśnie hierarchii. I chociaż jesteśmy obserwatorami dziwnego rytuału jakiegoś prymitywnego plemienia, to trudno nie odnieść wrażenia, że jest to opowieść z bardzo bliskiego nam świata. Patrząc na tancerzy, którzy dosłownie rozszarpują swoje ubrania, trudno nie widzieć w nich tych wszystkich mieszkańców peryferii naszego świata, dla których katastrofa już się wydarzyła, którzy nie oczekują już wojny, bo stała się ona ich realnym doświadczeniem.

Punktem wyjścia dla spektaklu Alain Platel uczynił muzykę austriackiego kompozytora Gustava Mahlera. To właśnie w jej agresji i nerwowości, pasji i tęsknocie za utraconą harmonią odnalazł inspiracje do spektaklu, będącego mroczną opowieścią o naszej współczesności. Jest to radykalnie piękna opowieść o cierpieniu i śmierci, o upadku cywilizacji i próbach odbudowania relacji na gruzach dawnego świata.

Jeden gest

Jeden gest Ziemilskiego jest opowieścią o codzienności osób głuchych i ich byciu zarówno wśród migających, jak i mówiących. Czwórka niesłyszących bohaterów różni się wiekiem i stopniem ubytku słuchu. Choć nierzadko łączą ich podobne doświadczenia, jak zaznacza reżyser, „nie jest to spektakl integracyjny”. Przedstawienie wprowadza widza w różnorodny świat języków migowych, pokazuje bogactwo i ograniczenia komunikacji, piękno i performatywność znaków, którymi posługują się osoby migające. Jeden gest jest zatem, jak mówi Ziemilski, spektaklem „o miganiu, o świecie języka migowego, który nie jest taki sam, jak świat języka francuskiego, niemieckiego czy polskiego. To świat, który inaczej funkcjonuje, ma inną zmysłowość. Dowiadujemy się czegoś nowego. Sądzę, że niewielu słyszących miało okazję z tak bliska przyglądać się osobom migającym. Mówi się, że nie wypada – więc tu wypada”. Jeden gest jest równocześnie spektaklem o komunikacji i o tym, dlaczego nie potrafimy się porozumieć.

Z Jednego gestu Wojtka Ziemilskiego można się wiele dowiedzieć. O świecie osób niesłyszących i o działaniu rozmaitych systemów migania. To świetny temat na spektakl. O niewidzialnej mniejszości i o języku. Temat dla teatru, który chce być blisko życia, bo to także przedstawienie o ludziach, o czwórce bohaterów z ich historiami; zwycięstwami i porażkami, marzeniami i rozczarowaniami.

Piotr Morawski, Dwutygodnik.com/materiały prasowe festiwalu

MDLSX

MDLSX to one-man-show Silvii Calderoni, dla którego punktem wyjścia jest powieść Jeffreya Eugenidesa Middlesex oraz prywatne doświadczenia performerki. Fascynującą powieść Eugenidesa o trudnym dojrzewaniu Calliope Stephanides Calderoni wykorzystuje do opowiedzenia swojej własnej historii. „Jesteś dziewczynką czy chłopcem?” – to pytanie nieustannie krąży w przedstawieniu i staje się metaforą przymusu wyboru, z którego nadal trudno się wyzwolić. W świecie rządzonym przez binarne podziały wolność w decydowaniu o własnej tożsamości, seksualności i samostanowieniu jest bardzo ograniczona. Silvia Calderoni i jej bohaterka spoglądają na mitologię grecką i teorię queer i pytają: czy mogę być po prostu sobą, nie dokonując wyboru między jedną a drugą płcią? Czy mogę po prostu być? MDLSX to mocny głos w dyskusji o wolności i prawie do stanowienia o własnej tożsamości i seksualności. Siła wypowiedzi Calderoni bierze się również z autoreferencyjności spektaklu, który, jak zaznacza artystka, „nie jest jednak dla mnie formą terapii. Nie lubię teatru terapeutycznego. MDLSX jest bardziej jak impreza, każdej nocy. To zbiorczy coming out dla publiczności i dla mnie”.

„Silvia Calderoni jest dzika, utalentowana i na tyle charyzmatyczna, by utrzymać uwagę publiczności przez 80 minut.”

Brigid Delaney, „The Guardian”/materiały prasowe festiwalu

Komentarze
Redakcja dlaStudenta.pl nie ponosi odpowiedzialności za wypowiedzi Internautów opublikowane na stronach serwisu oraz zastrzega sobie prawo do redagowania, skracania bądź usuwania komentarzy zawierających treści zabronione przez prawo, uznawane za obraźliwie lub naruszające zasady współżycia społecznego.
Zobacz także
dialog
14 października

Festiwal Dialog - Wrocław: Dzień 1, 14 października 2017

dialog
15 października

Festiwal Dialog - Wrocław: Dzień 2, 15 października 2017

dialog
16 października

Festiwal Dialog - Wrocław: Dzień 3, 16 października 2017

Polecamy
Ostatnio dodane
dialog
18 października

Festiwal Dialog - Wrocław: Dzień 5, 18 października 2017

dialog
19 października

Festiwal Dialog - Wrocław: Dzień 6, 19 października 2017