Wróg ludu

Ibsen napisał "Wroga ludu" w 1882 roku, ale opisane w nim mechanizmy są zdumiewająco aktualne. W spektaklu Jana Klaty małe uzdrowiskowe miasteczko gdzieś na południu Norwegii wydaje się dziwnie bliskie. W całym swoim bałaganie i miałkości, ze wszystkimi małymi interesami jego połączonych w koterie i grupy wpływu mieszkańców, z zajadłymi konfliktami i nagłymi wybuchami euforii staje się zwierciadłem współczesnej Polski. Prawda, której głównym nośnikiem jest doktor Stockmann, jest niewygodna i zmusza mieszkańców do radykalnych działań w obronie własnych interesów z pominięciem dobra wspólnoty. Kluczową dla przedstawienia sceną jest improwizowany monolog doktora Stockmanna (Juliusz Chrząstowski), który Klata wykorzystuje do jeszcze wyraźniejszego przeniesienia spektaklu we współczesność. Co trzeba zrobić, żeby dzisiaj zostać wrogiem ludu? To pytanie towarzyszy spektaklowi do samego końca.