Spektakle - Festiwal Dialog 2011

Vanessa van Dumre - Gardenia

2011-09-27 12:05:32

les ballets C de la B, Gandawa (Belgia)
reż. Alain Platel, Frank van Laecke
grane: 14.10 godz. 21:00, 15.10 godz. 20:00 - Wrocławski Teatr Współczesny / Duża Scena


Zainspirowana filmem Sonii Herman Dolz Yo soy así, w którym zamknięcie kabaretu transwestytów w Barcelonie daje wgląd w prywatne życie trupy starych artystów, aktorka Vanessa Van Durme zebrała grupę transwestytów  i transseksualistów, aby wspólnie z Alainem Platelem spenetrować burzliwe losy dziewięciu osób, które tylko pozornie bez wysiłku łączą bycie mężczyzną z byciem kobietą.

„Dziewięć osób tak wyjątkowych, że będziesz chciał je poznać. Przytulić.” (Alain Plater, Frank Van Laecke).

Słowa kluczowe: dialog wrocław 2011 spektakl przedstawienie
Komentarze
Redakcja dlaStudenta.pl nie ponosi odpowiedzialności za wypowiedzi Internautów opublikowane na stronach serwisu oraz zastrzega sobie prawo do redagowania, skracania bądź usuwania komentarzy zawierających treści zabronione przez prawo, uznawane za obraźliwie lub naruszające zasady współżycia społecznego.
Zobacz także
Fiodor Dostojewski - Bracia Karamazow
Fiodor Dostojewski - Bracia Karamazow

Teatr Prowizorium, Lublin (Polska)

Lars Norén - Poczekalnia
Lars Norén - Poczekalnia

na motywach powieści Larsa Noréna Krąg personalny 3.1

Vanessa van Dumre - Gardenia
Vanessa van Dumre - Gardenia

les ballets C de la B, Gandawa (Belgia)

Ostatnio dodane
Fiodor Dostojewski - Bracia Karamazow
Fiodor Dostojewski - Bracia Karamazow

Teatr Prowizorium, Lublin (Polska)

Lars Norén - Poczekalnia
Lars Norén - Poczekalnia

na motywach powieści Larsa Noréna Krąg personalny 3.1

Popularne
Trzy siostry
Trzy siostry

Historia trzech kobiet wychowanych w stolicy, lecz żyjących na prowincji. Każda z nich marzy o powrocie do Moskwy. Każda marzy o miłości.

Polacy to głupki?
Polacy to głupki?

Po głowie równo obrywają prości mieszczanie, jak i warszawskie „elyty".

O aniołach w emocjonalnej zamrażarce
O aniołach w emocjonalnej zamrażarce

Przez ponad pięć godzin widzowi pokazuje się rzeczywistość niczym z filmów Almodovara czy ciemnych pittsburskich uliczek serialu „Queer as a folk”. Chorobą, która tak naprawdę trapi bohaterów, nie jest AIDS, lecz pustka i brak oparcia. To przez nią moralnie gniją, odrzucają prawdziwe uczucia, boją się wziąć odpowiedzialność za drugą osobę.