Felice Ross

 

 

Ważniejsze spośród nich to “Miarka za miarkę” Williama Shakespeare’a, “Sześć postaci w poszukiwaniu autora” Luigiego Pirandella i “Mewa” Antona Czechowa w Khan Theatre w Jerozolimie, “Pigmalion” George’a Bernarda Shawa, “Niebezpieczne związki” Choderlosa de Laclos i “Nora” Henrika Ibsena w Cameri Theatre w Tel Awiwie, “Lot nad kukułczym gniazdem” wg Kena Keseya, “Sługa dwóch panów” Carla Goldoniego i “Dobry wojak Szwejk” wg Jaroslava Ha¹ka w Teatrze Narodowym Habima w Tel Awiwie, a także “Jak wam się podoba” W. Shakespeare’a, “The Blood Knot” Athola Fugarda i “Fenicjanki” Eurypidesa w Beer Sheva Theatre. Przygotowując w sierpniu 1998 roku ten ostatni projekt, po raz pierwszy współpracowała z Krzysztofem Warlikowskim. Kolejne ich wspólne premiery dramatyczne to “Oczyszczeni” Sarah Kane (koprodukcja Wrocławskiego Teatru Współczesnego, Teatru Polskiego w Poznaniu, Teatru Rozmaitości w Warszawie i Hebbel-Theater w Berlinie, 2001), “W poszukiwaniu straconego czasu” wg Marcela Prousta (Schauspiel w Bonn, 2002), “Burza” W. Shakespeare’a (Teatr Rozmaitości w Warszawie, 2003), “Bachantki” Eurypidesa (Teatr Rozmaitości w Warszawie, 2003 (premiera 2001)), “Sen nocy letniej” W. Shakespeare’a (Théâtre National w Nicei, 2003), “Dybuk” wg Szymona An-Skiego i Hanny Krall (koprodukcja Wrocławskiego Teatru Współczesnego i Teatru Rozmaitości w Warszawie, 2003), “Droomsporen” wg “Speaking in Tongues” Andrew Bovella (Toneelgroep Amsterdam, 2004), “Makbet” W. Shakespeare’a (Staatstheater w Hanowerze, 2004), “Krum” Hanocha Levina (koprodukcja TR Warszawa i Starego Teatru w Krakowie, 2005), “Madame de Sade” Yukio Mishimy (Toneelgroep Amsterdam, 2006) i “Anioły w Ameryce” Tony’ego Kushnera (TR Warszawa, 2007). Grzegorzowi Jarzynie reżyserowała światła do “4.48 Psychosis” S. Kane (koprodukcja Teatru Polskiego w Poznaniu i Teatru Rozmaitości w Warszawie, 2002) oraz do “W dżungli miast“ Bertolta Brechta (Schaubühne am Lehniner Platz w Berlinie, 2003). Jej dorobek spośród polskich przedstawień dramatycznych uzupełniają dwa spektakle warszawskiego Teatru Narodowego: “2 maja” Andrzeja Saramonowicza (reż. Agnieszka Glińska, 2004) i “Ryszard II” W. Shakespeare’a (reż. Andrzej Seweryn, 2004). Za reżyserię światła w tym ostatnim przedstawieniu nagrodziło ją jury I Ogólnopolskiego Konkursu na teatralną inscenizację dawnych dzieł literatury europejskiej (Warszawa, 2006).

 

Felice Ross często pracuje także w teatrach operowych. W The New Israeli Opera w Tel Awiwie reżyserowała światła do “Napoju miłosnego” Gaetana Donizettiego, “Cyrulika sewilskiego” Gioacchina Rossiniego, “Medium” Gian Carla Menottiego, “A Journey to the End of the Millennium” Josefa Bardanashvilego, “Oniegina” Piotra Czajkowskiego i “Traviaty” Giuseppe Verdiego (reż. Franco Zefirelli), a także pracowała tam jako revival designer (nowa koncepcja reżyserii świateł już po premierze) przy operach “Peter Grimes” Benjamina Brittena, “Katia Kabanowa” Leo¹a Janáèka i “Pajace” Ruggiera Leoncavalla (reż. F. Zefirelli). Wspólne spektakle operowe z K. Warlikowskim to Don Carlos G. Verdiego (Teatr Wielki-Opera Narodowa w Warszawie, 2000), “Tatuowane języki” Martijna Paddinga (Festiwal “Warszawska Jesień”, 2001), “Ubu Rex” Krzysztofa Pendereckiego (Teatr Wielki-Opera Narodowa w Warszawie, 2003), “Wozzeck” Albana Berga (Teatr Wielki-Opera Narodowa w Warszawie, 2006) i “Ifigenia na Taurydzie” Christopha Willibalda Glucka (Opéra National de Paris, 2006). Mariuszowi Trelińskiemu wyreżyserowała światła do oper: “Otello” G. Verdiego (Teatr Wielki-Opera Narodowa w Warszawie, 2001), “Oniegin” P. Czajkowskiego (Teatr Wielki-Opera Narodowa w Warszawie, 2002), “Don Giovanni” Wolfganga Amadeusa Mozarta (Teatr Wielki-Opera Narodowa w Warszawie, 2002), “Andrea Chénier” Umberta Giordana (Teatr Wielki w Poznaniu, 2004; The National Opera w Waszyngtonie, 2004; Teatr Wielki-Opera Narodowa w Warszawie, 2005) oraz “Dama pikowa” P. Czajkowskiego (Teatr Wielki-Opera Narodowa w Warszawie, 2004). Listę jej polskich dokonań zamykają światła do “Cosi fan tutte” W. A. Mozarta (reż. Grzegorz Jarzyna, Teatr Wielki w Poznaniu, 2005) oraz “Tańca wampirów” Jima Steinmana i Michaela Kunzego (reż. Cornelius Baltus, opieka artystyczna Roman Polański, Teatr Muzyczny ROMA w Warszawie, 2005). Felice Ross współpracowała też z licznymi zespołami baletowymi na całym świecie (np. z Batsheva Dance Company, Bat-Dor Dance Company, Rina Shenfeld’s Dance Theatre oraz Hyena Dance Company w Antwerpii). Zajmuje się ponadto realizacją oświetlenia w ramach projektów z dziedziny tzw. environmental sculpture (rzeźbiarstwo w środowisku naturalnym).

 

---