"Francuzi"

"Francuzi" to nowa teatralna wyprawa Krzysztofa Warlikowskiego w poszukiwaniu źródeł dzisiejszej europejskiej świadomości i tożsamości.

Początkiem jest monumentalna, siedmiotomowa powieść MARCELA PROUSTA (1871–1922) W poszukiwaniu straconego czasu, która portretuje społeczeństwo w trakcie fundamentalnej zmiany związanej z utratą znaczenia dawnej hierarchii, eksplozją jawnego antysemityzmu, a przede wszystkim wybuchem pierwszej europejskiej wielkiej wojny. Nawiązując do stwierdzenia Gilles’a Deleuze’a, że powracają jedynie ci zmarli, których nazbyt szybko i nazbyt głęboko zakopano, Warlikowski wzywa Prousta, by toczyć dzisiejszą debatę o Europie, przewrotnie zogniskowanej w narodzie francuskim, egzemplum dla dzisiejszego stanu ducha. Stąd zachęcający do dyskusji tytuł Francuzi.

Równoległość czasu i zmagania, które prowadził z materią czasu Proust, zobowiązują do tworzenia sytuacji równoległych. Ideą spektaklu nie jest zbudowanie scenicznego ekwiwalentu powieści, ale znalezienie świata równoległego, struktury, przez którą przewleczemy naszą epokę jak przez precyzyjne ucho igielne krytycznego spojrzenia Prousta, z zachowaniem jego szczególności i ostrości widzenia oraz błyskotliwego poczucia humoru. Pogrążeni wśród czasu niemającego struktury linearnej zbliżamy się do radykalnego obrazu Prousta w miejscu do tego idealnym, w którym krążą energie społeczne i duchowe, czyli w teatrze.

To kolejne podejście Warlikowskiego do zmierzenia się na scenie z prozą Prousta, już bowiem w 2002 roku reżyser przygotował w Schauspiel Bonn inscenizację W poszukiwaniu straconego czasu. Tym razem jednak czas jest szczególny. Francja doświadczana jest dramatycznymi wydarzeniami w rodzaju zamachu na redakcję satyrycznego tygodnika Charlie Hebdo, w kraju nasilają się tendencje nacjonalistyczne, a na ulice wychodzą tysiące manifestantów. Współczesność odbija się w lustrze podsuniętym przez Prousta. Czy obserwacje starego mistrza pasują również do naszej epoki?

adaptacja: Krzysztof Warlikowski, Piotr Gruszczyński
współpraca przy adaptacji: Szczepan Orłowski
reżyseria: Krzysztof Warlikowski
scenografia i kostiumy: Małgorzata Szczęśniak
muzyka: Jan Duszyński – z wykorzystaniem kompozycji Pawła Mykietyna Kartka z albumu. Utwór na wiolonczelę i taśmę

ip