"Popioły, albo daj mi powód żeby się nie rozpaść"

Dwie postaci w ekstremalnych sytuacjach. Próbują się w nich odnaleźć i to zarówno będąc razem, jak i osobno. Słów pada tutaj niewiele. Najwięcej komunikuje się ciałem, dotykiem, własną fizycznością.

To niekończące się, łączące bohaterów spektaklu "pomiędzy" ma w sobie coś toksycznego, coś rozpaczliwego. W Popiołach dochodzi do dwóch spotkań: matki i syna oraz homoseksualnej pary. Obie te archetypiczne relacje uosabiane są przez tych samych aktorów.

Aktorzy grają bardzo blisko publiczności, co tylko eksponuje fizyczny charakter ich obecności. W trakcie spektaklu Losdedae Dance Company jesteśmy trochę jak obcy w cudzym domu, którzy jakby niewidoczni dla gospodarzy przyglądają się scenom z ich codziennego życia. Przestrzeń gry jest mała, zredukowana do minimum, dzięki czemu taniec i słowa mogą zostać wyeksponowane i nabrać szczególnej wagi.

scenariusz: Chevi Muraday
autorzy wykorzystanych tekstów: Pablo Messiez, Guillem Clua, Alberto Velasco
reżyseria i choreografia: Chevi Muraday
scenografia: Alberto Puraenvidia
kostiumy: Ana López
muzyka: Ricardo Miluy, Mariano Marín
wideo: Emilio Valenzuela

ip