Spektakle - Festiwal Dialog 2009

"W poszukiwaniu zaginionego pracownika"

2009-09-28 12:33:19

 Autentyczna notatka prasowa (a przynajmniej jedna z jej publikowanych wersji) z 1996 r. brzmiała tak: „W minioną środę zaginął pracownik Ministerstwa Finansów znany jako R.S. Jego żona domaga się informacji, kto go przetrzymuje. Zniknięcie R.S. jest nie tylko tragedią dla jego rodziny, ukazuje również absolutny brak szacunku dla obywateli naszego kraju".

"W poszukiwaniu zaginionego pracownika" to oparta na faktach „surrealistyczna saga". Posługując się prasowymi wycinkami Rabih Mroué przeprowadza własne śledztwo dotyczące tej niepokojącej tragedii o podłożu polityczno-ekonomicznym. Zajmujący się poszukiwaniem osób zaginionych dziennikarz usiłuje przekopać się przez tony prasowych relacji i raportów.

Grającego „na żywo" artystę widzimy jednak tylko na ekranie, poprzez przekaz obserwującej go kamery. Inna kamera wyświetla z kolei powstający w miarę śledztwa, skomplikowany wykres krzyżujących się ze sobą faktów i poszlak.

„Mouré udowadnia, że technologia i minimalizm mogą stworzyć nową teatralną jakość. Jego 105 minutowe szaleństwo każe się śmiać, kręcić głową z niedowierzaniem, wzruszać ramionami, gryźć wargi, pochylać do przodu i znów opadać na fotel, gdy rozwijana przez niego historia ukazuje coraz to nowe, niesamowite szczegóły." (G. Ramnarayan, www.hindu.com/mag)

Rabih Mroué: „ Arystoteles powiedział, ze ludzie różnią się od zwierząt, ponieważ potrafią rozważać tematy abstrakcyjne, takie jak sprawiedliwość i niesprawiedliwość, zaś zwierzęta znają tylko radość i ból. Nienawidzę melodramatów. Chcę się dzielić ideami, nie bólem. Gdybym ci powiedział o moich problemach podczas wojny w Libanie, to byś płakał. I przestał myśleć. Dzielenie się emocjami jest dobre na kawiarnie i puby. (...) Teatr to miejsce, gdzie ludzie mogą się spotkać i dyskutować o abstrakcyjnych ideach".


Rabih Mroué
W POSZUKIWANIU ZAGINIONEGO PRACOWNIKA
Ashkal Alwan
Bejrut - Liban

Przekład na język angielski: Ziad Nawfal
Adaptacja, reżyseria, reżyseria świateł: Rabih Mroué
Scenografia, kostiumy: Samar Maakaroun
Muzyka: Fryderyk Chopin
Wywiad filmowy: Mohamed Soueid, Pamela Ghoneimeh
Zdjęcia: Houssam Mchaiemch.

Obsada:
Hatem El-Imam: Rabih Mroué

Premiera: kwiecień 2003, Bejrut
Producent: Christine Tohme - Ashkal Alwan

Komentarze
Redakcja dlaStudenta.pl nie ponosi odpowiedzialności za wypowiedzi Internautów opublikowane na stronach serwisu oraz zastrzega sobie prawo do redagowania, skracania bądź usuwania komentarzy zawierających treści zabronione przez prawo, uznawane za obraźliwie lub naruszające zasady współżycia społecznego.
Zobacz także
"Ziemia Obiecana" - Teatr Polski, Wrocław
"Ziemia Obiecana" - Teatr Polski, Wrocław

„Ziemia Obiecana" wg Władysława Reymonta to dzieło, nad którym obecnie pracuje Jan Klata z zespołem Teatru Polskiego we Wrocławiu.

"W poszukiwaniu zaginionego pracownika"
"W poszukiwaniu zaginionego pracownika"

„W minioną środę zaginął pracownik Ministerstwa Finansów znany jako R.S. Jego żona domaga się informacji, kto go przetrzymuje".

"Woyzeck na wyżynie Highveld" - HPC (RPA)
"Woyzeck na wyżynie Highveld" - HPC (RPA)

„Południowoafrykańska adaptacja Woyzecka Georga Büchnera to cud."

Polecamy
Ostatnio dodane
"Ziemia Obiecana" - Teatr Polski, Wrocław
"Ziemia Obiecana" - Teatr Polski, Wrocław

„Ziemia Obiecana" wg Władysława Reymonta to dzieło, nad którym obecnie pracuje Jan Klata z zespołem Teatru Polskiego we Wrocławiu.

"W poszukiwaniu zaginionego pracownika"
"W poszukiwaniu zaginionego pracownika"

„W minioną środę zaginął pracownik Ministerstwa Finansów znany jako R.S. Jego żona domaga się informacji, kto go przetrzymuje".

Popularne
Trzy siostry
Trzy siostry

Historia trzech kobiet wychowanych w stolicy, lecz żyjących na prowincji. Każda z nich marzy o powrocie do Moskwy. Każda marzy o miłości.

Polacy to głupki?
Polacy to głupki?

Po głowie równo obrywają prości mieszczanie, jak i warszawskie „elyty".

O aniołach w emocjonalnej zamrażarce
O aniołach w emocjonalnej zamrażarce

Przez ponad pięć godzin widzowi pokazuje się rzeczywistość niczym z filmów Almodovara czy ciemnych pittsburskich uliczek serialu „Queer as a folk”. Chorobą, która tak naprawdę trapi bohaterów, nie jest AIDS, lecz pustka i brak oparcia. To przez nią moralnie gniją, odrzucają prawdziwe uczucia, boją się wziąć odpowiedzialność za drugą osobę.