"Opus nr 7" - School of Dramatic Art (Moskwa)

Opus Nr 7 to zapierająca dech kreacja muzyczno-słowno-wizualna.

Część pierwsza - Genealogia - poświęcona tragedii Holokaustu, to wspaniałe requiem dla Żydów Europy Wschodniej, ich unikalnej kultury i stylu życia, dla świata utraconego. Druga część - Szostakowicz - to tragikomiczne i wielowymiarowe spojrzenie na mit, osobę i dzieło tego wielkiego kompozytora, któremu przyszło tworzyć m.in. w epoce stalinowskiej. Krymov przygląda się niebezpieczeństwu, jakie grozi każdemu artyście ze strony osób reprezentujących władzę i siłę. Artystę można zniszczyć, jego sztuki - nie.

„Wiele z tych wizji może przyprawić o zimne dreszcze. Abstrakcyjne obrazy ortodoksyjnych Żydów rzucone na ścianę czarną farbą, eksplodują i stają się piecami krematoryjnymi, z których na widownię leci dym i kawałki papieru, jak prochy spalonych ciał. W Szostakowiczu - pół tuzina aktorów wściekle popycha stare, zardzewiałe fortepiany, jakby to były samochodziki na wesołym miasteczku, które nagle oszalały. Instrumenty wpadają na siebie, tworząc potworną kakofonię stalowych zgrzytów. To antyteza muzyki, a zarazem idealny portret zaszczutego, odartego z godności artysty i jego sztuki. (...) Opus Nr7 to mroczny, poruszający spektakl. Zadziwia teatralną oryginalnością, świeżością formy, precyzją wykonawców. Przypomina o tym, że nawet wtedy, gdy wszystko wydaje się stracone, coś pozostaje". (John Freedman. „The Moscow Times")