Spektakle - Festiwal Dialog 2009

"Troilus i Kresyda " - Muenchner Kammerspiele

2009-09-28 12:18:26

 TROILUS I KRESYDA to jedna z najrzadziej granych tragedii Szekspira. Często nie jest nawet klasyfikowana jako tragedia.

Zaczyna się w chwili, gdy Grecy już siódmy rok oblegają Troję. Za murami zamkniętego miasta ludzie próbują żyć i kochać. Książę Troilus, syn króla Priama brat Parysa (sprawcy całego zamieszania) uwodzi piękną Kresydę (córkę kapłana trojańskiego Kalchasa, który przeszedł na stronę Greków). Młodym dane jest jednak spędzić razem tylko jedną noc, bo dziewczyna zostaje oddana do greckiej niewoli podczas wymiany jeńców wojennych. Gdy kochanek zakrada się do obozu wroga, by się z nią zobaczyć, nabiera podejrzeń co do wierności Kresydy.

Tymczasem Grecy próbują obudzić w sobie dawno gdzieś zagubionego ducha walki, w końcu Ulisses i Nestor wspólnymi siłami nakłaniają Achillesa do działania. Sztuka kończy się słynnym pojedynkiem herosów i śmiercią Hektora.

Luc Perceval skrócił i zmodernizował Szekspira. Jak zauważył Werner Krauze „to nie jest historia słynnych bohaterów spod Troi, lecz gorzkie i cyniczne spojrzenie na uśpiony wojną rodzaj ludzki. Nuda tylko potęguje potrzebę przemocy (...). Perceval stworzył genialną farsę, w której nie ma jednego słabego punktu. To wspaniale zagrany teatr „antybohaterski", w którym miłości też się dostaje za swoje." („Kleine Zeitung").

"Luk Perceval wystawił sztukę o dojmującej utracie nadziei i o kruchości uczucia miłości." (Sven Ricklefs, DeutschlandRadio Kultur)


William Shakespeare
Troilus i Kresyda
Münchner Kammerspiele
Monachium - Niemcy

Przekład: Paul Brodowsky
Adaptacja: Luk Perceval, Paul Brodowsky
Reżyseria i aranżacja przestrzeni: Luk Perceval
Kostiumy: Ilse Vandenbussche
Reżyseria świateł: Max Keller
Dramaturgia: Mattias Gunther
Dźwięk: Wolfram Schild

Obsada:
Trojanie:
Priam: Barbara Nüsse
Hektor: Hans Kremer
Parys: Bernd Grawert
Troilus: Oliver Mallison
Kalchas: Annette Paulmann
Andromacha: Annette Paulmann
Kasandra: Annette Paulmann
Kresyda: Julia Jentsch
Grecy:
Agamemnon: Hans Kremer
Menelaos: Bernd Grawert
Achilles: Christoph Luser
Ajaks: Peter Brombacher
Ulisses: Wolfgang Pregler
Nestor: Barbara Nüsse
Diomedes: Stefan Merki
Patrokles: Frederik Tidén
Terezjasz: Joel Harmsen

Premiera: 12.05.2008
Producent: Müncher Kammerspiele
Koprodukcja: Wiener Festwochen

Komentarze
Redakcja dlaStudenta.pl nie ponosi odpowiedzialności za wypowiedzi Internautów opublikowane na stronach serwisu oraz zastrzega sobie prawo do redagowania, skracania bądź usuwania komentarzy zawierających treści zabronione przez prawo, uznawane za obraźliwie lub naruszające zasady współżycia społecznego.
Zobacz także
"Ziemia Obiecana" - Teatr Polski, Wrocław
"Ziemia Obiecana" - Teatr Polski, Wrocław

„Ziemia Obiecana" wg Władysława Reymonta to dzieło, nad którym obecnie pracuje Jan Klata z zespołem Teatru Polskiego we Wrocławiu.

"W poszukiwaniu zaginionego pracownika"
"W poszukiwaniu zaginionego pracownika"

„W minioną środę zaginął pracownik Ministerstwa Finansów znany jako R.S. Jego żona domaga się informacji, kto go przetrzymuje".

"Woyzeck na wyżynie Highveld" - HPC (RPA)
"Woyzeck na wyżynie Highveld" - HPC (RPA)

„Południowoafrykańska adaptacja Woyzecka Georga Büchnera to cud."

Polecamy
Ostatnio dodane
"Ziemia Obiecana" - Teatr Polski, Wrocław
"Ziemia Obiecana" - Teatr Polski, Wrocław

„Ziemia Obiecana" wg Władysława Reymonta to dzieło, nad którym obecnie pracuje Jan Klata z zespołem Teatru Polskiego we Wrocławiu.

"W poszukiwaniu zaginionego pracownika"
"W poszukiwaniu zaginionego pracownika"

„W minioną środę zaginął pracownik Ministerstwa Finansów znany jako R.S. Jego żona domaga się informacji, kto go przetrzymuje".

Popularne
Trzy siostry
Trzy siostry

Historia trzech kobiet wychowanych w stolicy, lecz żyjących na prowincji. Każda z nich marzy o powrocie do Moskwy. Każda marzy o miłości.

Polacy to głupki?
Polacy to głupki?

Po głowie równo obrywają prości mieszczanie, jak i warszawskie „elyty".

O aniołach w emocjonalnej zamrażarce
O aniołach w emocjonalnej zamrażarce

Przez ponad pięć godzin widzowi pokazuje się rzeczywistość niczym z filmów Almodovara czy ciemnych pittsburskich uliczek serialu „Queer as a folk”. Chorobą, która tak naprawdę trapi bohaterów, nie jest AIDS, lecz pustka i brak oparcia. To przez nią moralnie gniją, odrzucają prawdziwe uczucia, boją się wziąć odpowiedzialność za drugą osobę.